De Fysiologische Impact van Transgenerationeel Trauma: Een Diepgaande Verkenning

Diep binnenin ons, in de schaduw van herinneringen en ervaringen, draagt ons lichaam de last van generaties lang verleden. Dit fenomeen, bekend als transgenerationeel trauma, werpt een licht op de intrigerende connectie tussen ons emotionele welzijn en onze fysiologie. In de volgende verkenning duiken we dieper in het verhaal van een man die worstelt met zijn emotionele last, en ontdekken we hoe het loslaten ervan een impact heeft op zijn fysieke gesteldheid.

Een vader van drie kinderen die uit een diepe depressie probeert op te krabbelen komt voor een energetische healing. Gekenmerkt als iemand met ‘autisme’ door een psychiater, voelt hij al snel dat deze diagnose niet volledig overeenkomt met zijn ware aard. Het inzicht dat volgt, onthult een gevoelige man die in een wereld van verwachtingen en verantwoordelijkheden leeft. Zijn weg wordt bezaaid door perfectionisme en het overschrijden van grenzen, aangedreven door een gevoel van mannelijke plicht. Tot op een dag de last van deze emotionele bagage hem neerhaalt. Mag hij ook gevoelig zijn?

Ik benoem een pijn te voelen bij zijn rechterschouder en hij beaamt dit. Fysiologisch gezien kunnen dieperliggende ervaringen zich manifesteren als spierspanningen, vermoeidheid en zelfs gastro-intestinale ongemakken. Een zwarte bal zie ik onder zijn ribbenkast en boven zijn navel. Bij de solar-plexus, het energie chakra dat gaat over ware identiteit en manifestatie kracht.

Het wordt in de sessie prachtig geillustreerd door het koord wat de vader zelf voelt en de kleur zwart geeft.  Een betekenisvol moment ontstaat wanneer tijdens het koord doorvoelen de ontmoeting met zijn vader en oma in zijn innerlijke wereld wordt beleefd. Hier wordt een verband gelegd tussen het transgenerationeel trauma en het thema van de dood. De intensiteit van de band met zijn oma, die hij zo diep rouwde, wordt gesymboliseerd door een ‘koord met zoveel zwaarte’. Dit illustreert hoe de emotionele erfenis van zijn familie invloed heeft op zijn emotionele en fysieke welzijn.

Kan hij deze last in liefde loslaten? Een overtuigende ‘ja’ komt mijn kant op. De ‘intuïtieve klanken en woorden’ die volgen, vertegenwoordigen de genezende kracht die in ieder van ons aanwezig is, genaamd lichttaal. Het verloop van de gebeurtenissen wordt verder weergegeven als een diepgaande verschuiving in zijn fysiologie – het verdwijnen van de ‘zwarte bal’ en het binnenstromen van ‘goud licht’. Dit symboliseert de bevrijding van zijn lichaam van de emotionele last en de opening naar heling.

Na het proces voelt hij zijn schouder lichter en ervaart hij een innerlijke bevrijding. Dagen stuurt de vader mij een bericht dat hij zo ontzettend blij is dat de pijn in zijn schouder weg is en hij kan voelen dat hij dit stuk heeft losgelaten. Dit illustreert hoe het loslaten van transgenerationeel trauma niet alleen een momentane verlichting biedt, maar ook een duurzame invloed kan hebben op onze fysiologie en welzijn.

Dit verhaal nodigt ons uit om dieper te kijken naar de verwevenheid van onze emoties en ons lichaam. Het herinnert ons eraan dat heling een holistisch proces is dat niet alleen onze geestelijke gezondheid, maar ook onze fysiologie omvat. Het lichaam, dat als een opslagplaats fungeert voor ons verleden, heeft het potentieel om te genezen en te transformeren wanneer we ons bewust worden van de onderliggende emotionele last. Zoals de tekst ons vertelt: “Het lichaam weet het al, de energie wijst de weg.” Het is aan ons om die weg van heling te volgen en de last van transgenerationeel trauma te verzachten.

Fotocredit gebruikt voor highlight blog: @nyssa.sharp

Deel:

Begin hier