Ontwaken uit de Zorgende Rol: De Last van het Eerstgeboren Kind

Feyla zit voor me op mijn comfortabele bank, haar jeugdige 27 jaar stralen ambitie en energie uit. Een jonge vrouw die gewend is om alle ballen in de lucht te houden en die rol lijkt haar goed te passen, zo zien anderen haar. Maar terwijl ze zichzelf aan de wereld presenteert als sterk en zelfverzekerd, verlangt ze naar beter voor zichzelf zorgen, loskomen van de rol die ze altijd heeft vervuld.

Ze omschrijft zichzelf als zorgzaam, soms zelfs overbezorgd, naar anderen toe. De drang om problemen op te lossen is haar tweede natuur. Maar te midden van de emoties en sferen van anderen voelt ze zich ongemakkelijk. Haar aandacht is voortdurend naar buiten gericht, op lichaamstaal en energie. Het is alsof ze altijd op haar hoede is…

Ze herkent zich in de beschrijving van hoogsensitiviteit en wenst in het mentorship meer te leren over haarzelf, haar lasten en haar gaven. In het familiesysteem is zij de oudste, het eerste kind. En met die positie komt een zware verantwoordelijkheid.

Een pijn in haar hart, als een dolksteek. De angst om voor zichzelf te kiezen wordt overweldigend wanneer ze het probeert. Haar innerlijke kindje schreeuwt vanuit de angst voor verlies, terwijl haar innerlijke beschermer haar smeekt om zich aan te passen. Ze moet sterk zijn, ze moet het redden. Terwijl ik met Feyla praat, voel ik de energie in de kamer omhoog schieten. Haar sympathische zenuwstelsel is geactiveerd, alsof ze meteen in de modus schiet om voor anderen te zorgen. Zelfs terwijl ik mijn gevoelens met haar deel, merk ik dat ze zichzelf probeert aan te passen om voor mij te zorgen.

“Sorry, wat heftig dat jij dit ook voelt,” zegt ze, met een blik van bezorgdheid.

En dan valt mijn oog op iets op haar rug – een dik, geel koord. Het lijkt pijnlijk, beladen met betekenis. Flitsen van herinneringen verschijnen voor mijn geestesoog. Haar moeder die de deur uit stormt, haar stem vol frustratie, “Het is goed met jullie, ik ben weer het probleem.” Een situatie waarin Feyla, als tiener, achterblijft om voor haar broertjes te zorgen. De angst voor verlating, het gevoel van eenzaamheid terwijl ze naar haar telefoon staart, onzeker of ze iemand kan bellen. Een gevoel van complete eenzaamheid.

Maar boos zijn mag niet. Het is nooit besproken. Dus zet Feyla dagelijks haar eigen behoeften opzij, zorgt ze voor anderen om te vermijden dat ze verlaten wordt, zoals haar moeder dat keer op keer deed toen Feyla probeerde gewoon een kind te zijn.

De vraag rijst: komt haar moeder ooit terug? Gaat haar moeder weg als ze voor haarzelf kiest? Deze vraag houdt haar gevangen, haar keuzes beperkend terwijl ze onbewust de rol van haar moeder overneemt. Het is een rol die ze kent, die vertrouwd voelt.

Maar wat als ze nu, op dit moment, voor zichzelf kiest?

Wist je dat het eerstgeboren kind vaak een buitengewoon sterk verantwoordelijkheidsgevoel draagt? Ze kunnen perfectionistisch worden, overbetrokken raken en angsten en spanningen ervaren die voor jongere broers en zussen misschien onbegrijpelijk zijn.

Dit alles heeft te maken met de plaats die je inneemt in het familiesysteem. Elk familiesysteem draagt zijn eigen trauma met zich mee, en dit komt bij elk familielid op een unieke manier tot uiting.

In mijn energetische healings zie ik steeds vaker de dynamiek van familieopstellingen verschijnen. Ik voel de fysieke pijn die verbonden is met deze dynamiek, en ik zie hoe deze pijn kan worden losgelaten. Het is een diepgaand en bijzonder proces.

Kom en ontdek hoe jij je in je eigen lichaam bevindt, welke plek je onbewust inneemt en hoe je je eigen pad kunt bewandelen. Herken jij de positie die je hebt? Ben je je bewust van de rol die je automatisch aanneemt? Het is tijd om te ontwaken en voor jezelf te kiezen.

Fotocredits: https://www.behance.net/gallery/3757730/Psyche